قانون خواران در قالب یاسا از روی هوا برای جاه آیین نگاری می‌کنند؛ گویی بر مرکب جامد اندیشی قانون را گرد هوس برای گریز از قانون می چرخانند؛ چه دور عبثی! وه از فریب دادن فریب، غافل از این‌که قانون از خداست و گریز از خدا امکان ندارد. چگونه آدمی می‌تواند حق زیردستش را نادیده بگیرد و از بالادستش چشمداشت قانون‌مداری داشته باشد و قانون‌شکنی خواهان قانون باشد یا قانون ناشناسی مدَعی قانون باشد.
انگار ابلیس قصد دارد هر روز با درهم و دینار به همراه ریال جیره خوارانش را بر اریکه‌ی جهل بنشاند و تاج تکبر بر سر مزدورانش بگذارد تا به امید رضای جاه به ناکجا بکشاند.
به راستی که چقدر ابله‌اند هواپرستانی که خداپرستان را با هوس محک می‌زنند و نادان‌تر حق‌ناشناسانی که امیدشان به لاقیدان است.
درباره این سایت